Za projekt, który wyjaśnia trochę pochodzenie ich nazwy, możecie podziękować firmie Happy Element Mini. Tak czy inaczej proponuję skupić się na recenzji gry, która z pewnością zdobędzie wielu fanów, a wśród nich znajdziecie się i wy.
Gameplay sprowadza się do konieczności zabicia wszystkich komarów, które pojawiają się na ekranach waszego urządzenia. Zabijacie je na kilka sposobów (macie kilka rodzajów „broni”), nie będzie to jednak proste, zupełnie tak jak w realnym życiu. Komary nie mogą was zabić ale przegrana jest możliwa. W dolnej części kranu macie licznik żyć, które możecie zbierać lub tracić podczas gry. Każdy poziom zaczynacie z taką samą ilością. Za każde zabójstwo komara dostajecie życie, za każdy nietrafiony strzał tracicie je, jeśli więc nie traficie kilka razy z rzędu, przegracie. Proces gry dopełniony jest o przyjemną muzykę, zabawny dubbing, dźwięki komarów i pacania gazety, z pewością spodobają wam się też lokalizacje, na których odbywa się akcja, są pozytywne i miłe. Do tego macie statystyki i tablice rekordów, które musicie podbić...
Zalety gry Mosquito Must Die:
6 miejsc i lokalizacji,
kilka rodzajów wrogów,
ulepszajcie swoje bronie masowej zagłady,
piękna i pikselowa grafika,
prosty i zrozumiały gameplay,
gra która wywołuje nostalgię.
Wad gry Mosquito Must Die:
do gry dołączony jest sklep internetowy, który generuje dodatkowe koszty,
niektórym graczom może szybko się znudzić.
Podsumowanie: zawsze można przyczepić się do tego gatunku, który charakteryzuje się nieskomplikowanym designem, nużącym czasami gameplayem i wieloma innymi nieciekawymi cechami, ale czy warto? Lepiej ściągnąć aplikację (bezpłatną, nawiasem mówiąc) i przyjemne spędzić czas. Polecam każdemu :)
Pozwala aplikacji na tworzenie gniazd sieciowych i używanie niestandardowych protokołów sieciowych. Przeglądarka i inne aplikacje zapewniają metody wysyłania danych do internetu, więc w ich przypadku to uprawnienie nie jest potrzebne.
Pozwala aplikacji na dostęp do informacji o połączeniach sieciowych – np. o dostępnych i połączonych sieciach.
Pozwala aplikacji na uzyskanie listy kont zapisanych w urządzeniu. Może ona obejmować wszystkie konta utworzone przez zainstalowane aplikacje.
Zezwala aplikacji na żądanie tokenów uwierzytelniania.
Pozwala aplikacji na dostęp do informacji o połączeniach Wi-Fi – np. na sprawdzenie, czy obsługa Wi-Fi jest włączona, oraz odczytanie nazw połączonych urządzeń Wi-Fi.
Pozwala aplikacji na zapis w pamięci USB.
Umożliwia aplikacji odczyt zawartości pamięci USB.
Pozwala aplikacji na tworzenie gniazd sieciowych i używanie niestandardowych protokołów sieciowych. Przeglądarka i inne aplikacje zapewniają metody wysyłania danych do internetu, więc w ich przypadku to uprawnienie nie jest potrzebne.
Pozwala aplikacji na dostęp do informacji o połączeniach sieciowych – np. o dostępnych i połączonych sieciach.
Pozwala aplikacji na uzyskanie listy kont zapisanych w urządzeniu. Może ona obejmować wszystkie konta utworzone przez zainstalowane aplikacje.
Zezwala aplikacji na żądanie tokenów uwierzytelniania.
Pozwala aplikacji na dostęp do informacji o połączeniach Wi-Fi – np. na sprawdzenie, czy obsługa Wi-Fi jest włączona, oraz odczytanie nazw połączonych urządzeń Wi-Fi.
Pozwala aplikacji na zapis w pamięci USB.
Umożliwia aplikacji odczyt zawartości pamięci USB.
Uwaga! wszystkie pliki hostowane ze zgodą autorów lub zostały znalezione w swobodnym dostępne w sieci internet, jeśli któryś z plików narusza praw,powiedz nam o tym